ICT integreren in de school

Tijdens mijn stages, gedurende de drie opleidingsjaren, heb ik bijna geen ICT gebruikt, omdat niet elke school de middelen hiervoor had. Ik heb wel een paar keer gewerkt met het rekenprogramma 'Ambrasoft' en het taalprogramma 'Veilig leren lezen'.
In het zesde leerjaar heb ik bij een lesje beeldopvoeding gebruik gemaakt van de computerklas. De leerlingen kregen links van korte fragmenten op you tube. Daarna werd dit uitvoerig besproken in de klas.
Als leerkracht vind ik het belangrijk dat men de computer bij de lessen betrekt. De computer wordt alsmaar belangrijker in de maatschappij, dus je moet dit dan ook zeker integreren in de lessen. Ik heb dit tijdens mijn opleiding niet veel gedaan, maar ik ga er zeker voor zorgen dat ik dit later wel doe. Door onze ict-bagage die we hebben meegekregen, zal dit niet moeilijk meer zijn!

April – mei

Anneleen en ik hebben samen met de coachen een aantal lespakketten uitgewerkt en het concreet materiaal zelf gemaakt. Er was veel aandacht, concentratie en geduld voor nodig!

lespakket 1: Depot
- atelier A: steekparels
- atelier B: kleurenschema overnemen a.d.h.v. flessen
- atelier C: woordenschat
- atelier D: puntoefeningen, verschillen, kleuren








lespakket 2: Optellen en aftrekken
- intro: toneelstuk met lied
- atelier A: optellen en aftrekken a.d.h.v. busmodel
- atelier B: leren omgaan met materiaal, leren spelen
- atelier C: optellen en aftrekken a.d.h.v. splitsmachine
(De leerkracht van het klasje kreeg werkbladen om aan de leerlingen te geven: kleur het kleurenschema over)

lespakket 3: Breuken
- intro: toneelstuk
- atelier A: puzzelen en leren vouwen
- atelier B: werkblad knippen en kleuren
- atelier C: werkblad breuken met concreet materiaal

(Later werd een toets afgenomen over dit lespakket)

Als er een lespakket volledig klaar was, werd dit door de coachen aan het 1e leerjaar (breuken aan het 2e leerjaar) van de plaatselijke school in Akil Samdi gegeven. Dit was telkens in de voormiddag in het centrum ‘Ti Soley Leve’.
De klasgroep werd telkens in twee gesplitst, omdat er zeer veel leerlingen zitten in één klas: 60 à 70 leerlingen. De leerlingen kregen elk een naamkaartje. Zo verliep de communicatie tussen de leerlingen en de coachen vlot, maar ook wij als stagiairs was dit veel gemakkelijker. Elke leerling had een gekleurd bolletje op z’n naamkaart, zodat de leerling wist naar welke coach met bijhorende kleur hij/zij moest gaan.
Doorheen de verschillende lespakketten en ateliers hebben de kinderen genoten van de lessen.
Wat ze bij ons in het centrum op een halve dag leren, leren de kinderen in de klas op een maand!
Er werd ook heel veel belang gehecht aan hygiëne. Als er kinderen naar het toilet moesten gaan, moesten ze dit aan mij vragen, zodat de coachen de les niet moesten onderbreken. Ik begeleidde de kinderen naar het toilet, ik gaf instructies en gaf de mogelijkheid om hun handen te wassen. Soms waren er heel grappige situaties: kinderen gaan op het toilet staan, ernaast, …

Na het uitvoeren van elk lespakket, werd er een korte bespreking gehouden: Wat was goed? wat was minder goed? Hoe kunnen we dit oplossen? …
We hadden zowel positieve punten als leerpunten. Doorheen de realisaties van de lespakketten werden deze leerpunten grotendeels weggewerkt.

Deze atelierwerking gaf me een zeer grote voldoening. We deden er alles aan om de kinderen hun welbevinden en sociale vaardigheden te bevorderen en hen iets bij te leren. Dit is ons zeker gelukt, ons doel is bereikt!

Vrijdag 7 maart zijn we terug naar Dagabon gegaan om inkopen te doen. Kelvin was thuis gebleven om verder te werken aan zijn eindwerk. Het was weer even druk als vorige keer!
We hadden allemaal zin in een ijsje, maar de winkel was een eind van de grens (waar we op dat moment waren) en daarom huurde Jeannine taxi's (brommers) in. Het was wel een leuke ervaring om met de brommer tussen al die drukte te glippen!

De UN neemt geen risico's en is dus goed voorzien...

Karretje volgeladen!

Op de terugweg naar het centrum: ook Haïti heeft bier!

Donderdag 6 maart hebben we de gemeenteschool van Akil Samdi bezocht. Het eerste wat me opviel toen we aan de school kwamen, was het lawaai. De klassen horen elkaar, omdat de deuren openstaan (voor de warmte...) en ze lezen al roepend in hun boek. Toen we een klas binnenkwamen, schrokken we allemaal: er zitten soms 4 kinderen op één bank, er zijn heel weinig leerlingen die een boek hebben, de klas is heel primitief (geen decoratie, slecht bord om op te schrijven) ...
Toen we terug naar het centrum Ti Soley Leve gingen, begonnen we (Kelvin, Anneleen en ik) aan het project 'dépot'. We maakten kratten van dozen om flessen in te steken en daarna hebben we ze geverfd. Volgende week moeten de coachen allerlei opdrachten verzinnen voor de lagere school. We proberen hen zo zelfstandig mogelijk te laten werken. Daar gaan ze veel meer uit leren, dan dat we zelf al de ideeën geven!
Ook hebben we onze mascotte (de uil) in de plaaster gelegd, omdat zijn pootje gebroken is.
Daarna zijn we nog even een kijkje gaan nemen naar het voetbalveld.
Onze avondactiviteit was de jongen een bezoek brengen om zijn medicatie te geven. Dit was wel een eindje gaan met de kinderen, maar door liedjes te zingen werd het voor hen ook aangenaam!

De school in Akil Samdi.
Jeannine heeft een discussie met de directeur.



Ons project 'dépot'

het voetbalplein


Woensdag 5 maart kregen we opnieuw de kans om aan onze blog te werken, maar we kregen een bijkomende taak: babysitten op twee schattige baby's! De baby's in Haïti zijn het gewoon om altijd gepakt te worden. Als we ze even alleen op bed legden, begonnen ze direct te wenen...
s'Avonds deden we nog even verder met de medicatie, zodat dit helemaal afgewerkt was.
Daarna ben ik met Anneleen eens op kikkerjacht geweest, omdat zij elke avond een groot concert geven! En ja hoor, we zagen ze!

De kleine Ronaldo en ik.

Een spin tussen de medicamenten.

Eén van de kikkers die we zagen in het zwembad.

Dinsdag 4 Maart hebben we kennis gemaakt met de coachen: John, Remie, Camille en Pudem.
Daarna mochten we werken aan onze blog en hielpen we Karen om de vervallen medicijnen veilig op te bergen.
In de namiddag bezochten we het kleine weesje Ronaldo. Het is echt een mooie baby en hij is altijd goed gezind!

We zijn ook even bij de buren van Ronaldo gaan kijken hoe ze casave-brood maken. We hebben alleen gezien hoe ze de maniokwortel samen met zout plat stampen en daarna zeven. Het bakken van het brood hebben we spijtig genoeg niet gezien, omdat we de auto moesten gaan afwassen in de rivier.
Om de avond goed af te sluiten, heb ik met Karen nog naar een dvd gekeken.

Ginelle en Carmelle met baby Ronaldo.

Mama met haar verlegen kind. Het is duidelijk dat het kind een navelbreuk heeft.

Man die de maniok plat stampt.

Plaat waar het casave-brood wordt op gebakken.

Kelvin en Karen die de jeep afspoelen.

Maandag 3 maart was onze eerste werkdag. We begonnen de dag (om half 9) met het Nationaal volkslied van Haïti. De kinderen droegen De Haïtiaanse vlag en zongen het lied. Daarna mochten Kelvin, Anneleen en ik voor de eerste keer lesgeven aan de kinderen van Jeannine: Nelson, Charline en Jetro. Sébastien gaat nog naar de kleuterschool. Ik mocht Charline begeleiden bij het invullen van haar werkbladen. Als ze een werkblad goed had ingevuld, kreeg ze een stickertje en vanaf als ze er zeven heeft verzameld, krijgt ze een klein cadeautje van Jeannine. Daarna heb ik samen met Anneleen een splitsmachine gemaakt met afvoerbuizen, zodat we kunnen werken met pingpongballetjes. De handyman op het terrein heeft de buizen aan elkaar gelast. Als laatste activiteit in de voormiddag hebben we Misla (verpleegster) Karen geholpen om de vervaldatums van al de medicamenten te bekijken en te sorteren.
In de namiddag zijn we met heel de bende naar Fort Liberte geweest! Daar heb je een strand met een mooi zicht op de bergen en de zee. We hebben samen met de kinderen gezocht naar schelpen en zeesterren. (De zeesterren die men in laag water vindt, gaan sowieso dood...)
We hebben de dag afgesloten met een mooie zonsondergang!


Charline, Jetro en Nelson die de Haïtiaanse vlag vasthouden.


Charline die aan het kleuren is. (De kinderen hebben elk een bureau met de nodige spullen.)


Misla Karen!

Nelson en ik achteraan in de koffer van de jeep.

Aankomst in Fort Liberte.

Jetro had heel wat zeesterren gevonden in het water!

Het mooie uitzicht!

De stoere kerel aan de boom!

Donderdag 28 februari hebben we met heel de bende het Citadelle Laferrière en het paleis Sans-Souci in Cap-Haïtien bezocht. Hiervoor moesten we heel wat kilometers stappen op een helling van 60% en in een hitte van zo’n 48 graden! Om wat meer te weten te komen van de citadelle en het paleis, kregen we informatie van de gids. De gids gaf eerst zijn uitleg in het creools en daarna kregen wij (Belgen) uitleg in het Engels als we iets niet verstaan hadden.Het was een heel leerrijke dag, "de geschiedenisles" was meer dan geslaagd!

Mooi overzicht op het Citadelle als je helemaal bovenaan stond!
Dit is het mooie zicht op de bergen. De citadelle heeft nog veel kanonnen en kanonballen! Kijk zelf maar!
We waren allemaal in de ban van de gids! Een groepsfoto in het Citadelle waar we op kanonnen zitten.
Dit is het paleis, maar daar blijft niet meer zoveel van over.
Anneleen, Kelvin en ik op de foto met onze gids! Ik op het paard bij de afdaling. (Dat was wel spannend, want het paard gleed soms uit op de gladde kaseien!)

Jeannine met op de achtergrond Jetro en Nelson.

Hey iedereen,
in Haïti heb ik al veel dieren gezien die je in België alleen in de zoo kunt bewonderen: een grote spin, een salamander, een reuze sprinkhaan, een uil, een kolibrie, …
Natuurlijk zijn er dieren in België die je hier ook kan zien, zoals: honden, geiten, koeien, varkens, … Maar deze dieren zijn niet vastgebonden en maken vaak een wandelingetje in het dorp.

Aankomst

Hallo iedereen,
We zijn veilig aangekome in Haïti.

Toen we de grens overstaken, stond ik wel met grote ogen te kijken, omdat er een heel groot verschil is tussen Haiti en de Dominicaanse republiek: veel vuil op straat, bouwvallige huisjes, ...

We moeten ons nu nog aanpassen aan het klimaat, daarom doen we het rustig aan: eens naar de lokale markt te gaan, de school te bezoeken, ...
Morgen gaan we een bezoekje brengen aan de citadelle!
Tot binnen een paar dagen!
Hierbij alvast enkele foto`s.

Zonnige groetjes!

Het mooie uitzicht vanuit het vliegtuig!
Eerst het zicht op de Atlantische Oceaan, daarna op de Dominicaanse republiek.

Sfeerfoto`s in het domein van het hotel waar we de eerste nacht verbleven; zwembad en af en toe een coctail :p.

Foto`s die ik getrokken heb tijdens de autorit door de Dominicaanse republiek.

Dit waren de beelden toen we de grens overstaken. (naar Haïti)

Deze mensen zijn op weg naar de lokale markt in Akil Samdi.

De markt wordt druk bezocht! Je kon daar echt van alles vinden: schoenen, snoep, ondergoed, vis, ...

Ik kwam op de markt ook schoolkinderen tegen die heel veel interesse hadden in mijn fototoestel! (Zijn ze niet schattig ;) )